Een kijkje in de township
Blijf op de hoogte en volg Marlies
01 April 2014 | Zuid-Afrika, Bronkhorstspruit
Toch al een sneller verslag dan ik had verwacht. Vanochtend heb ik alweer een hoop meegemaakt, waarvan ik dacht dat het toch leuk was om een verslagje over te schrijven.
Vanochtend was ik met Marthe mee naar Zithobeni om een aantal huisbezoeken af te nemen. Dit wordt eens in de zoveel tijd gedaan bij de kinderen die gesponsord worden door het Liliane fonds. Het Liliane fonds wil natuurlijk ook weten hoe de leefomstandigheden van het kind wel of niet veranderen zodat ze kunnen beslissen waar het geld in gestoken moet worden.
Vandaag hadden we 9 kinderen op de planning staan waarbij we een huisbezoek moesten afnemen. Aangezien deze bezoekjes niet worden aangekondigd, is er natuurlijk een kans dat de ouders, of zelfs het kind niet thuis zijn. Ook vandaag was dit bij 3 kinderen het geval. Voor ons scheelde dit vandaag dan natuurlijk tijd, alleen is het voor Marthe vervelend omdat ze dan toch nog een keer terug moet om bepaalde informatie te kunnen winnen van de ouders.
Het blijft heel erg indrukwekkend om de huisjes van de kinderen te zien, en dan niet alleen van de buitenkant, maar ook van de binnenkant. Soms ziet een huisje er van de buitenkant heel oud en vies uit, en als je dan binnen komt is het eigenlijk heel schoon en is het een prima huisje om te wonen. Ook kan het natuurlijk precies andersom zijn. Ook blijf je een heel groot verschil zien tussen alle huisjes. Sommige huisjes zijn gemaakt van golfplaten en andere huisjes zijn weer gebouwd van steen. De materialen voor deze huisjes kopen de mensen zelf en hieraan kun je dus ook wel verschil zien in het geld wat iemand te besteden heeft. Stenen zijn bijvoorbeeld duurder om te kopen dan de golfplaten.
Wat ook opvallend is dat veel families met heel veel familieleden in één huisje wonen. Bij ons zal je nooit zo veel mensen in zo’n relatief klein huisje zien wonen.
Uiteindelijk waren we half 9 vanochtend begonnen en we waren rond kwart voor 1 weer terug. Toch heel veel indrukken kunnen opdoen in zo’n korte tijd. Ik ben blij dat ik dit heb mogen meemaken, zodat je ook met je eigen ogen eens kunt zien hoe de mensen hier nou precies wonen. Als je dat gezien hebt moet je toch wel realiseren dat wij het in Nederland toch wel heel erg goed hebben (heel cliché, maar toch is het zo).
Tot het volgende verhaal!
Liefs,
Marlies
Vanochtend was ik met Marthe mee naar Zithobeni om een aantal huisbezoeken af te nemen. Dit wordt eens in de zoveel tijd gedaan bij de kinderen die gesponsord worden door het Liliane fonds. Het Liliane fonds wil natuurlijk ook weten hoe de leefomstandigheden van het kind wel of niet veranderen zodat ze kunnen beslissen waar het geld in gestoken moet worden.
Vandaag hadden we 9 kinderen op de planning staan waarbij we een huisbezoek moesten afnemen. Aangezien deze bezoekjes niet worden aangekondigd, is er natuurlijk een kans dat de ouders, of zelfs het kind niet thuis zijn. Ook vandaag was dit bij 3 kinderen het geval. Voor ons scheelde dit vandaag dan natuurlijk tijd, alleen is het voor Marthe vervelend omdat ze dan toch nog een keer terug moet om bepaalde informatie te kunnen winnen van de ouders.
Het blijft heel erg indrukwekkend om de huisjes van de kinderen te zien, en dan niet alleen van de buitenkant, maar ook van de binnenkant. Soms ziet een huisje er van de buitenkant heel oud en vies uit, en als je dan binnen komt is het eigenlijk heel schoon en is het een prima huisje om te wonen. Ook kan het natuurlijk precies andersom zijn. Ook blijf je een heel groot verschil zien tussen alle huisjes. Sommige huisjes zijn gemaakt van golfplaten en andere huisjes zijn weer gebouwd van steen. De materialen voor deze huisjes kopen de mensen zelf en hieraan kun je dus ook wel verschil zien in het geld wat iemand te besteden heeft. Stenen zijn bijvoorbeeld duurder om te kopen dan de golfplaten.
Wat ook opvallend is dat veel families met heel veel familieleden in één huisje wonen. Bij ons zal je nooit zo veel mensen in zo’n relatief klein huisje zien wonen.
Uiteindelijk waren we half 9 vanochtend begonnen en we waren rond kwart voor 1 weer terug. Toch heel veel indrukken kunnen opdoen in zo’n korte tijd. Ik ben blij dat ik dit heb mogen meemaken, zodat je ook met je eigen ogen eens kunt zien hoe de mensen hier nou precies wonen. Als je dat gezien hebt moet je toch wel realiseren dat wij het in Nederland toch wel heel erg goed hebben (heel cliché, maar toch is het zo).
Tot het volgende verhaal!
Liefs,
Marlies
-
01 April 2014 - 15:23
Opa En Oma Niehot:
lieve Marlies,
Eerst eens vragen hoe het met je voetjes is afgelopen??????Zijn de blaren weer geheeld????Nu het zal wel,en hopelijk niet te lang pijn gehad.Deze week dus weer een nieuwe ervaring op gedaan.De tijd gaat snel,en je zal wel over de helft zijn .Wat zal Colin blij zijn als je weer terug bent.Voor hem zal de tijd niet zo snel gaan.En je ouders komen ook nog gezellig vakantie houden,dat is toch ook weer fijn ,als je ze weer ziet.Nu geniet maar lekker,en je stage zit er zo weer op.Dikke knuffel,opa en oma Niehot xxxxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
